top of page
Foto van schrijverIngeborg Kiès

Hoe jong mag je zijn?

Wat raakt mij deze zin. Een zin die wordt uitgesproken door Hans van Manen in de prachtige docu ‘van oud naar jong’. ‘Hoe jong mag je zijn’, een vraag die aan de ene kant vraagt om toestemming en aan de andere kant hengelt naar bevestiging. Daar waar we als kind de wereld wilden gaan ontdekken, keken we maar al te vaak bewust en onbewust om. Kan het wel, mag ik al, zou ik het durven? Wat zijn de gevolgen voor ‘de ander’ als ik ga, voor mezelf kies en de stap zet? Ook al weet ik niet wat de uitkomst zal zijn, heb ik voldoende moed verzameld? Om te slagen, om te vallen en te leren? Hoe jong mag je zijn: mocht of kon je überhaupt jong zijn?

Symbiose en loyaliteit. Het is een gegeven en oké, totdat het je gaat belemmeren. Als er ‘te’ voor komt te staan, je denkt geen keuze te hebben of als je je handen nog vol hebt met een taak die niet bij jou hoort en die je om welke reden wel hebt vastgepakt. Het zijn onderwerpen die dagelijks binnen mijn praktijk aan de orde zijn en het is en blijft zo herkenbaar. Toen ik, nu ruim 12 jaar geleden, de stap zette om mijn hart te volgen gelet op het werken met mensen én dieren, kwam ik ‘m ook vol tegen. Vanuit mijn moeder (beschermend vanuit haar angst voor paarden), de mensen om me heen (waarom al die heisa, je hebt een prima lopende praktijk) tot de ‘deskundigen’ (je weet helemaal niets van paarden). En toch heb ik doorgezet, dwars door al deze overdracht. Ik kon niet anders, ik wilde de wereld in, mijn droom achterna. Stap voor stap ging ik zélf op ontdekkingstocht. Middels opleidingen, workshops en individuele begeleiding leerde ik bij. Ik stelde vragen en ook als het even niet ging, zette ik door. Het was mijn pad en hoe heerlijk is het dat het tot op de dag van vandaag nog steeds mijn pad is. Hoe jong mag je zijn? Om het wel te gaan doen, zonder vast te houden aan de schijn dat je het eerst allemaal moet weten of dat je de gebaande paden dient te hebben bewandeld voordat je de toestemming krijgt. Of de andere kant van de medaille: dat je inmiddels te oud bent geworden en het daarom maar laat… Tip: stop met zoeken en hengelen, geef jezelf de toestemming en ‘just dance the steps’. Leg de lat op een uitdagende én haalbare afstand, formeer je hulpteam en ga je droom achterna. In de wetenschap dat je het niet allemaal hoeft te weten én dat er altijd hulp beschikbaar is. Want ook in het naleven van je droom heb je het zélf te doen maar hoef je het niet alleen te doen! En dat gaat ook

leeftijd ver voorbij.

(De documentaire ‘Hans van Manen: van oud naar jong’ is terug te zien via NPO Start)

5 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page